Συχνά επισκέπτονται τον Νευρολόγο προς αξιολόγηση, άτομα κάθε ηλικίας που αισθάνονται ότι χάνουν σταδιακά τη μνήμη ή τη νοητική τους συγκρότηση και φοβούνται μήπως πάσχουν από άνοια και ειδικότερα από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Το ενδιαφέρον τους εστιάζεται στο τί μπορούν να κάνουν για να αποφύγουν ή να επιβραδύνουν μία τέτοια εξέλιξη.
Τα πιο συχνά συμπτώματα σε άτομα με ήπια νοητική (ή γνωσιακή) διαταραχή είναι:
- Ξεχνούν σε μεγαλύτερη συχνότητα που τοποθετούν τα προσωπικά τους αντικείμενα μέσα στο σπίτι
- Χάνουν προγραμματισμένα ραντεβού και εκδηλώσεις
- Αδυνατούν να ακολουθήσουν μία συζήτηση
- Χάνουν τον ειρμό της σκέψης τους
- Δυσκολεύονται να βρουν την κατάλληλη λέξη περισσότερο άλλους συνομηλίκους τους
- Αποπροσανατολίζονται σε οικεία μέρη
- Επίσης, μπορεί να εμφανιστούν νευροψυχιατρικά συμπτώματα όπως κατάθλιψη, άγχος, θυμός/ εκνευρισμός, έλλειψη ενδιαφέροντος.
Ο Αναπλ. Καθηγητής Νευρολογίας κ. Χ. Σιδηρόπουλος διενεργεί νευρολογική κλινική εξέταση, εάν αξιολογήσει ότι συντρέχουν λόγοι για τη περαιτέρω διερεύνηση, ζητά την πραγματοποίηση γενικών και πολύ ειδικών αιματολογικών εξετάσεων, τη συνεργασία του ασθενούς με Νευροψυχολόγο προκειμένου να υποβληθεί σε ειδικά τεστ προσυμπτωματικού ελέγχου που περιλαμβάνουν σύντομες δοκιμασίες μνήμης, σκέψης, προσοχής, γλώσσας, και προσανατολισμού. Τα πορίσματα του τεστ θα σταλούν στον Νευρολόγο.
Για την ήπια γνωσιακή διαταραχή δεν υπάρχει εμπεριστατομένη θεραπεία, όμως, η Γνωστική Ενδυνάμωση που παρέχεται από εξειδικευμένο Νευροψυχόλογο αποτελεί έναν τρόπο για την διατήρηση των νοητικών δεξιοτήτων και την αντιμετώπιση των αλλαγών που προκύπτουν στη σκέψη και στην διάθεση του πάσχοντος.
Από τις εξετάσεις μπορεί να προκύψει ότι η ήπια γνωσιακή διαταραχή οφείλεται σε ανεπάρκεια κάποιας βιταμίνης, ή κάποιας διαταραχής ύπνου ή προκύπτει ως παρενέργεια φαρμάκου και τότε, μπορεί να ρυθμιστεί αναλόγως. Ο Ιατρός δίνει συγκεκριμένες οδηγίες ζωής και διατροφής που συμβάλλουν στην άμβλυνση των συμπτωμάτων.
Εάν επιβεβαιωθεί από τις εξετάσεις τα συμπτώματα οφείλονται σε μία νευροεκφυλιστική διαταραχή η οποία θα εξελιχθεί σε Αλτσχάιμερ (συνήθως μέσα στην επταετία), τότε ο ασθενής ξεκινάει εγκαίρως φαρμακευτική αγωγή για τη νόσο, προκειμένου να καθυστερήσει την εξέλιξη της. Ο ασθενής παρακολουθείται τακτικά από Νευρολόγο ιατρό ανά 6-12 μήνες.
