Μυοκλονίες

Οι μυοκλονίες είναι κινητικές διαταραχές που προέρχονται από διαφορετικές παθήσεις. Εκδηλώνονται με αιφνίδια, εκρηκτικά τινάγματα κάποιου μέλους ή μελών του σώματος ενώ η διάρκειά τους κυμαίνεται από μερικά δευτερόλεπτα έως και αρκετά λεπτά. 

Μυόκλονος είναι η ξαφνική εκτίναξη, σύσπαση ενός μυός που «μπλόκαρε», ως αποτέλεσμα της δραστικής συστολής των μυών  ή σπάνια μιας πτώσης στον τόνο των μυών του σώματος. Μπορεί να συμμετέχει μόνο ένας μυς, αλλά συχνότερα καλύπτει αρκετές και ακόμη πολλές ομάδες μυών μέχρι την πλήρη γενίκευση. Τα μυοκλονικά τραντάγματα μπορούν να είναι αυστηρά συγχρονισμένα σε διάφορους μυς ή χωρίς καθόλου συντονισμό και ρυθμό. Μπορεί να συνοδεύονται ή να μην συνοδεύονται από κίνηση στην άρθρωση.  

Τα αίτια που προκαλούν τις μυοκλονίες μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά. Από φυσιολογικά αίτια χωρίς καμία ειδική αιτιολογία έως και συμπτώματα μιας βαριάς μεταβολικής παρεκτροπής ή να οφείλονται σε κάποιο νευροεκφυλιστικό νόσημα.

Οι μυοκλονίες μπορεί να είναι μονές ή επαναλαμβανόμενες. Μπορεί να είναι πολύ ανθεκτικές ή κυμαινόμενες ή αυστηρά παροξυσμικές, όπως είναι οι επιληπτικές μυοκλονίες. 

Οι αυθόρμητες μυοκλονίες (ή η μυοκλονία ανάπαυσης) προκαλούνται από διάφορα ερεθίσματα των αισθητών (οπτικά, ακουστικά ή σωματοαισθητικά). Άλλες μυοκλονίες προκαλούνται λόγω δραστηριοτήτων ή ορθοστατικής θέσης του σώματος.

Επίσης, υπάρχουν μυοκλονίες που εμφανίζονται μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου ή μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας όπου ένα άτομο βρίσκεται σε εγρήγορση.

Μπορεί η αιτία που τα προκαλεί να είναι γενετική αλλά μπορεί να είναι αποτέλεσμα και κάποιου τραυματισμού ή άλλης βλάβης. 

Επειδή οι μυοκλονίες έχουν πολύ σύνθετα κλινικά χαρακτηριστικά και ποικίλλουν σημαντικά σε κάθε ασθενή, η θεραπεία για την μείωση των κινήσεων απαιτεί πολύ καλή γνώση των κινητικών διαταραχών από τον Νευρολόγο. 

Το ιστορικό της εκδήλωσης των συμπτωμάτων, περιλαμβάνει το βαθμό της γενίκευσης και της θέσης των συσπάσεων, τη σοβαρότητα, τον συγχρονισμό και τον ρυθμό τους, τη συχνότητα των επεισοδίων, τυχόν ερεθίσματα που προηγούνται, εάν εκδηλώνονται στον ύπνο ή κατά την έγερση.

Μετά την κλινική εξέταση, ο Νευρολόγος μπορεί να ζητήσει ελάχιστες ή και πλήθος διαφορετικών εξετάσεων αναλόγως των αιτίων που εκτιμά ότι πρέπει να διερευνηθούν προκειμένου να αποκλειστούν σοβαρές νευρολογικές παθήσεις ως αιτία των συμπτωμάτων (π.χ. επιληπτικές μυοκλονίες).  

Αναλόγως των αιτιών που προκαλούν εξατομικευμένα στον κάθε ασθενή ένα μυοκλονικό σύνδρομο, θα χορηγήσει και την αντίστοιχη φαρμακευτική αγωγή ή θα συστήσει άλλη θεραπεία. Να σημειωθεί ότι οι μυοκλονίες πρέπει να διερευνούνται ακόμη και όταν δεν είναι υπερβολικά ενοχλητικές, τόσο για την ανεύρεση του αιτίου που τις προκαλεί όσο και για την έγκαιρη αντιμετώπιση προκειμένου να μην επιδεινωθούν έως του σημείου της αναπηρίας.

Σιδηρόπουλος Χρήστος, MD, PhD

Σιδηρόπουλος Χρήστος, MD, PhD

Αναπλ. Καθηγητής Νευρολογίας Michigan State University, ΗΠΑ
Ειδικός στη Νόσο του Πάρκινσον, στις Κινητικές Διαταραχές και στις άνοιες.
16 χρόνια μετεκπαίδευσης και εξειδίκευσης σε ΗΠΑ, Γερμανία, Καναδά
Εξειδικευμένος στη χρήση της αλλαντικής τοξίνης για νευρολογικές παθήσεις
Τεράστια εμπειρία στον έλεγχο καταλληλότητας για την εν τω βάθει νευροδιέγερση (DBS) και στην παρακολούθηση ασθενών

Ενημερωθείτε για τις σύγχρονες νευρολογικές θεραπείες