Όταν σε ένα άτομο εμφανίζεται τρέμουλο σε μέλος του σώματος, τότε πρέπει να εξεταστεί από Νευρολόγο, διότι μπορεί να πάσχει από ιδιοπαθή τρόμο, μια ενοχλητική για την ποιότητα ζωής των ασθενών, κινητική διαταραχή που συχνά έχει οικογενειακό, κληρονομικό υπόβαθρο.
Ο τρόμος είναι τυπικά πιο εμφανής με τα χέρια σε πρόταση ή κατά τις λεπτές κινήσεις όπως
όταν κρατάει ένα ποτήρι ή όταν γράφει. Ο τρόμος συνήθως σταματάει όταν τα χέρια είναι τελείως χαλαρά, ενώ εντείνεται σε συνθήκες στρες. Μπορεί όμως και να είναι η πρώτη εμφάνιση της νόσου Πάρκινσον, ιδιαίτερα εάν είναι ο χαρακτηριστικός μονόπλευρος τρόμος ηρεμίας.
Ο ιδιοπαθής τρόμος ερευνάται γονιδιακά με περιορισμένα ευρήματα μέχρι σήμερα, ενώ δεν υπάρχει ακόμη συγκεκριμένο διαγνωστικό τεστ για τη νόσο αυτή. Τη διάγνωση της νόσου και τη διαφοροποίησή της από τη νόσο του Πάρκινσον και άλλες παθήσεις, κάνει Νευρολόγος με αντίστοιχη εμπειρία. Επίσης, ελέγχει αιματολογικά για άλλες καταστάσεις όπως παθήσεις του θυρεοειδή ή κάποια φάρμακα, που πιθανόν χειροτερεύουν τον τρόμο.
Ο ασθενής έχει μη ελεγχόμενο τρόμο στα χέρια, το κεφάλι, τη φωνή τους ή σε άλλα μέρη του σώματος. Το πρόβλημα αφορά κυρίως ενήλικες (σπανιότερα σε παιδιά και εφήβους) και η κατάσταση επιδεινώνεται σταδιακά με την ηλικία.
Για τον ιδιοπαθή τρόμο, υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα (σε ποσοστό 60-70%) και θεραπείες που τον ελαττώνουν σημαντικά, αλλά δεν υπάρχει ίαση.
Θεραπείες για τον ιδιοπαθή τρόμο
Ο Νευρολόγος Δρ. Χρήστος Σιδηρόπουλος, εξειδικευμένος στις κινητικές διαταραχές εφαρμόζει ότι πιο σύγχρονο σε φαρμακευτική αγωγή δίνεται διεθνώς, για τον ιδιοπαθή τρόμο.
Επίσης, με πολύ μεγάλη εμπειρία, μόνο εφόσον ενδείκνυται, κάνει άκρως αποτελεσματικές εγχύσεις αλλαντικής τοξίνης. Η έγχυση αλλαντικής τοξίνης στους μύες που προκαλούν τον τρόμο είναι πιο αποτελεσματικές σε τρόμο της κεφαλής, και λιγότερο των άκρων. Για την έγχυση με αλλαντική τοξίνη των φωνητικών χορδών μπορεί να γίνει παραπομπή σε κατάλληλα ειδικευμένο ωτορινολαρυγγολόγο.
Άλλη θεραπεία για τον ιδιοπαθή τρόμο είναι η εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση (DBS) στον θάλαμο του εγκεφάλου. Ο Δρ. Χ. Σιδηρόπουλος, με εμπειρία τόση, όση ελάχιστοι Νευρολόγοι διαθέτουν στην Ελλάδα, θα εκτιμήσει για την καταλληλότητα και αποτελεσματικότητα της εφαρμογής της στον συγκεκριμένο ασθενή. Εφόσον επιτευχθεί, θα παρακολουθεί την εξέλιξη της θεραπείας για βελτιωτικές παρεμβάσεις στη ρύθμιση του νευροδιεγέρτη.
Εάν η κατάσταση του ασθενούς δεν επιτρέπει την τοποθέτηση νευροδιεγέρτη, μπορεί να συστήσει τη διενέργεια χειρουργείου για θαλαμοτομή από Νευροχειρουργό.
Ωστόσο, ο ασθενής με ιδιοπαθή τρόμο θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν μειώνεται από την πάθηση το προσδόκιμο ζωής του, αλλά αργά επιδεινώνεται η κατάστασή του. Γι αυτό και πρέπει να την αντιμετωπίσει ώστε να μην λειτουργεί ως άτομο με κινητική αναπηρία.
